Pro-Palestynse-aktivis praat op Stellenbosch

“Enigeen wat Israel ondersteun, ondersteun terselfdertyd die massa-onderdrukking van ’n volk.”

Só het die bekende pro-Palestynse vryheidsaktivis Miko Peled gister gesê tydens in ’n volgepakte toespraak waarin hy grotendeels by feite probeer hou het.

Peled, ’n self-erkende “self-hatende Jood”, het by ’n geleentheid op Stellenbosch gepraat oor die “wrede en konstante onderdrukking van die Palestynse bevolking deur die regering van Israel.”

Dié toespraak vorm deel van ’n jaarlikse reeks gebeure gesamentlik genoem die “Israeli Apartheid Week” (IAW) wat tussen Februarie en Maart in verskeie wêreldlande aangebied word. Die gebeure tydens die IAW beywer hulself om regeringsmagte te oortuig om grootskaalse boikotte, nie-investering en sanksies teen die Israelitiese regering in te stel alvorens “die onregte teen Palestina nie opgehef word nie.”

Die geleentheid op Stellenbosch is georganiseer deur ’n plaaslike groep pro-Palestynse Stellenbossers en Matie-studente. Die openingsrede is gelewer deur die bekende Afrikaanse digter en voormalige Apartheidsstryder Breyten Breytenbach.

Breytenbach was skrikkerig om só ’n “gewigtige onderwerp” in te lei uit vrees dat hy op mense se tone sou trap. Gevolglik het hy telkemale die gehoor probeer verseker dat hy ’n “onpartydige opinie” oor die saak het.   

Peled het die verrigtinge sowat ’n driekwartier laat binnegekom. Aanvanklik het sy toespraak spesifiek gefokus op die geskiedenis van die Israeliese-Palestynse-konflik van die afgelope sowat 45 jaar.

Hierin het hy verwys daarna dat die geskiedenis van Israel en Palestina “twee narratiewe is wat diametries teen mekaar afspeel met geen hoop op balansering,” en ook dat Israel se voorstel van twee onafhanklike state slegs ’n kodewoord is vir ’n voortsetting van onderdrukking.  

Daar is ook gereeld deur Peled parallelle getrek tussen die situasie in Israel vandag en wat histories in Suid-Afrika onder die Apartheidsregime gebeur het. Hy veronderstel die moontlikheid dat die inwoners van Palestina “net soos die onderdrukte swartmense destyds in Suid-Afrika moet opstaan teen die minderheidsregering,” en dat hierdie vorm van omverwerping van die Israeliese-regering selfs meer vreedsaam sal kan verloop as wat in 1994 in Suid-Afrika die geval was.

’n Oplossing vir die situasie in Israel is dus moontlik indien die inwoners van Palestina in hulle massas opstaan teen hul eie onderdrukking.

Hierdie siening is nie deur almal wat teenwoordig was ondersteun nie. Een so ’n persoon, Gabriele Kuchenbecker, wat ook die verrigtinge bygewoon het en ’n meer pro-Israelietiese uitkyk het, voel dat daar eintlik geen werklike oplossing vir die probleem in Israel is nie, “want solank as wat geloof binne rekening gelaat word, sal daar vyandigheid wees tussen die betrokke partye. Dit is ’n historiese geskil wat al oor duisende jare heen dateer. Geen hoeveelheid diplomatiese gesprekvoering sal hierdie feit kan oorbrug nie.”  

Die IAW vind nog tot 16 Maart reg oor Suid-Afrika plaas.