Voorskoot en Lipstiek - teaterresensie

Kos, kosmakers en teater toe nie sulke goeie maats

Voorskoot en Lipstiek is ’n unieke konsep. Dit is nie ’n kookdemonstrasie nie. Dit is nie teater óór kos nie. Dit is bloot teater … met kos.

Arnold (Herman Lensing) keer vir die eerste keer in maande terug na sy ouerhuis op Pofadder waar hy sy ma, Elza (Marinda Engelbrecht), dadelik begin help om ’n feesmaal voor te berei. Die motief agter die feesmaal pla vir Arnold; hy vind dit ongewoon dat sy ma so aandring daarop. Wat is haar motief?

Ma en seun begin saam stadig en statig ’n voor-, hoof- en nagereg aanmekaar te slaan. Besonderhede van die metodes, bestanddele en resepte is nie ter sprake nie. Eerder deel hulle nostalgiese stories van vervloë jare en roep kinderherinneringe op tussendeur die skil van ’n ui en die sny van ’n tamatie.

Dié teaterstuk het etlike probleme. Die konsep mag miskien belowend wees, maar die uitvoering is ’n gefaalde eksperiment. Marion Holm, die skrywer en regisseur, het ’n ontsettende fout begaan om bekende kosmakers eerder as akteurs te gebruik. Dit impliseer dat kosmaak die kern van die toneelstuk is, maar die geforseerde storielyn oorheers alles.

Die feit dat nóg Lensing nóg Engelbrecht enige toneelspelopleiding het, is merkbaar. Miskien omdat Engelbrecht self ’n ma is, vertolk sy haar rol beter, maar Lensing moet beslis nie oorweeg om sy dagtaak by Sarie te staak nie.

Hy is glad nie oortuigend wanneer hy moet maak of hy omgee oor hierdie “ma” van hom nie. Daar is nie eers ’n geringe gevoel van ’n liefdesverhouding tussen hulle nie. Die gehoor bly deurgaans bewus daarvan dat hulle toneelspeel.

Dit sou heelwat beter gewees het as Holm net vir Engelbrecht en Lensing toegelaat het om hulself te speel. Selfs as vriende sou hulle meer oortuigend kon wees as wat hulle is as ma en seun. Veral die einde met die uiteindelike onthulling van die rede agter die feesmaal kom vals voor omdat ons nie in die karakters glo nie.

Daarby moet dit ook genoem word dat hierdie beesstertdis en koek moontlik die mees onaptytwekkende kos is wat daar nog op ’n verhoog berei is. As die gehoor dalk iets kon ruik wat gaar word, sou dit beslis ook gehelp het om die situasie te verbeter.  

Waarlik ’n teleurstelling.