Tydens verlede jaar se Jeugdag-vieringe in Newcastle in
KwaZulu-Natal het die voormalige Minister van Kuns en Kultuur, Paul Mashatile,
’n krans gelê op die grafsteen van Siphiwe Zuma, eertydse president van die
South African Student Congress.
Siphiwe is in 2002 op die ouderdom
van 23 oorlede.
In sy kort toespraak, het Mashatile
gesê: “Vandag is ’n belangrike dag waartydens ons gevalle helde uit die struggle
soos Siphiwe onthou.”
Dit is sulke woorde wat my soms
rooi onder die kraag laat. Ek is seker Siphiwe Zuma was geliefd en belangrik
vir sy vriende en familie, maar om hom tydens amptelike Jeugdag-vieringe uit te
sonder vir “sy rol tydens die struggle” is blote propaganda.
Jeugdag is veronderstel om die heldhaftige
dade van die talle studente wat op 16 Junie 1976 en daarna dood is, te herdenk.
Siphiwe was nog nie eers in 1976 gebore nie. Hy was skaars tien jaar oud toe
oudpresident Nelson Mandela uit die tronk vrygelaat is.
Hy was net so min deel van die
“struggle” as wat ek was.
Waarom onthou ons nie meer die
skoolgaande jeug op Jeugdag nie? Waarom het hierdie dag in niks minder ontaard as
’n politieke spreekbuis waar politieke partye nie net fokus op die verkeerde
‘helde’ van die struggle nie, maar ook op die verkeerde ouderdomsgroep?
Politici het duidelik vergeet wat
die woord ‘jeug’ beteken. Let bietjie op wie fokus President Jacob Zuma in elke
droë Jeugdag-toespraak. Sy pleidooi teen alles van dwelms, gangsterisme tot
onmoontlike beloftes van werk, geluk en blydskap vir die “jeug van vandag”, is
totaal en al nie gemik op die “jeug van vandag” nie.
Myns insiens is die jeug beslis nie
elke Jan Rap en sy maat onder die ouderdom van 30 nie. Op 24 is ek net so min
deel van die jeug as my ouma van 83. Op hierdie ouderdom is ons alreeds
volwassenes.
Volgens die Handwoordeboek van die
Afrikaanse Taal beteken “jeug” die toestand en tydperk van jonk wees; die
tydperk tussen puberteit en volwassenheid.
Dus nie jou drie-en-twintigjarige
dwelmverslaafde werklose nie.
Daarom wil ek vra: gee Jeugdag
terug vir die jeug. Gee dit terug vir die jongmense, die
tussen-tien-en-agtienjariges. Gee dit terug vir die kinders van 1976.
In stede daarvan om massa byeenkomste
te reël waar jong volwassenes gemaan word om minder te drink, te rook en te kafoefel,
help die land se tieners eerder met daardie goed wat hulle lewens in die nou kan
verryk.
Hier dink mens aan alledaagse
vaardighede soos hoe om ’n kamera te gebruik of hoe om te swem en vis te vang.
Leer kinders perdry. Leer hulle die belangrikheid van oefening, spanbou en
gesonde kompetisie.
In stede van massa byeenkomste waar
’n kind gelok word deur ’n bord kos vir ’n dag, help hulle eerder om die nodige
vaardighede te bekom om later in hul lewens self te weet hoe om ’n bord kos te
voorsien.
Opvoeding kan ’n kind net so ver
bring. Om te weet hoe die chemiese
samestelling van salpetersuur daarna uitsien is goed en wel, maar wat van
vaardighede in menswees?
Benut die naweek rondom Jeugdag
beter. Reël werkswinkels waar daar met tieners op ’n persoonlike vlak omgegaan
word.
Verduidelik aan tiener seuns en
meisies wat die gevolge van seks inhou. Vertel hulle watter veranderinge aan ’n
meisie se liggaam plaasvind wanneer sy swanger raak. As hulle die gevolge
verstaan, sal dit hulle eerder weerhou daarvan om die dade onverantwoordelik te
pleeg.
So volgende keer, in plaas daarvan
om die fokus opnuut te laat val op daardie sukkelende jong volwassene in sy
twintigs, weet dit: hulle is oud genoeg om vir hulself te sorg.
Kyk eerder weer na die jeug, die
ware jeug, en besorg Jeugdag terug aan hulle. Dit is waar die verskil gemaak
kan word.
No comments:
Post a Comment